Hij / zij, hem / haar, zijn / haar
Op de pagina over trainingsacteren was het weer zover: ik wil niemand tekort doen, dus plichtsgetrouw schrijf ik trainingsacteur m/v. Tot zover nog prima. Maar als ik dan aan hem / haar refereer, dan begint het schuine gestreep om de keuze keer op keer aan de lezer over te laten.
Het gaat niet werken, jongens. Meisjes. Dames en heren ook.
Omwille van de leesbaarheid, kies ik ervoor overal waar zowel een man als een vrouw bedoeld kan worden, de mannelijke vorm te kiezen. Nee, niet omdat ik mannen belangrijker vind, of omdat de feministische golf aan mijn aandacht is ontsnapt. Waarom dan wel? Ik heb ooit gelezen dat mannen zich makkelijker identificeren met een mannelijke hoofdpersoon. En dat vrouwen zich even goed met een mannelijke als een vrouwelijke hoofdpersoon identificeren.
Ik hoop maar dat ik het goed onthouden heb.
En ik reken op het begrip van mijn collega-vrouwen.
Liked this post? Follow this blog to get more.