Mijn IPhone heeft een eigen wil. Als ik een woord intik, draagt IPhone een variant aan, die wordt doorgevoerd als ik Iphone’s suggestie niet bijtijds wegtik. Voor snelle mailers, sms’ers, chatters is deze functie, die oorspronkelijk, zo neem ik aan, bedoeld was als hulp, een echte pain-in-the-neck.
Wie googlet op “IPhone autocorrectie uitschakelen” krijgt reeksen hits van fora waarop gefrustreerde gebruikers informatie zoeken om hun eigengereide IPhone buiten hun sms-, chat- en mailconverstaties te houden.
Zo zoekend, kwam ik ook screenshots tegen van medegedupeerden die hun IPhone autocorrectie fails delen. Hieronder een kleine bloemlezing.
De manier waarop mijn IPhone een eigen leven lijkt te leiden, deed me denken aan waar mensen in coaching of trainingen mee kunnen worstelen.
Ze nemen zich voor iets te doen, bijvoorbeeld een collega die altijd op het laatste moment vraagt een klusje op te knappen, te vertellen dat ze dat niet prettig vinden. Of in het functioneringsgesprek met hun leidinggevende te vertellen dat ze iets anders nodig hebben van hun leidinggevende dan hij biedt.
Tot hun verbazing en frustratie merken dat ze in dat gesprek iets heel anders doen dan ze zich hadden voorgenomen. Alsof er een autocorrectie plaatsvindt.
Niet zeggen:
“Jan, je hebt me de afgelopen twee weken drie keer om 17.45 uur gevraagd of ik nog een brief voor je de deur uit kon doen. Als ik voldoe aan je verzoek, wat ik steeds gedaan heb, betekent het dat ik pas om 18.30 uur van kantoor wegga. Ik moet dan mijn partner vragen om snel onze kinderen van de crèche te halen. Ik merk dat me dat begint op te breken. Ik wil je vragen om uiterlijk om 17.00 uur klussen te geven die dezelfde dag nog de deur uit moeten.”
…maar auto-gecorrigeerd in het gesprek rollen:
-“Jan. Hoe gaat het? Heb je het druk?”
Jan: “Ja, aardig dat je het vraagt. Ik heb namelijk nog een projectplan dat vandaag de deur uit moet. Ik weet dat het al tegen half zes loopt, maar eh… ik zou heel blij zijn als je nog een final check zou willen doen en het dan aan alle projectleden zou willen versturen.”
-“Ehm… (kijkt op horloge) Ja… het is inderdaad best al laat.”
Jan zwijgt.
-“Het moet echt vandaag weg?”
Jan: “Ja, dat is cruciaal.”
-“Ja. Goed. Dan eh… ga ik mijn man wel even bellen. Vragen of hij de kinderen van de crèche kan halen.”
Jan: “Geweldig! Dank je wel.”
Net zo min als de autocorrectiefunctie van de IPhone uitgezet kan worden, zijn mensen in staat om zonder “jailbreak” de autocorrectiefunctie van hun gedrag te doorbreken.
Om de IPhone iets anders te laten doen, moet het besturingssysteem gekraakt worden om een applicatie aan te kunnen passen.
Om je geautomatiseerde gedrag te kunnen aanpassen, is het nodig om de code van de aansturing van je gedrag te kraken. Er zit logica in waarom je doet wat je doet, zelfs als je op bewust niveau vindt dat je iets anders zou moeten doen. Pas als je de logica door hebt en het verband ziet met je gedrag en het resultaat van je gedrag, kun je de code kraken. Er zit namelijk altijd een zogenaamde pay-off (opbrengst of beloning) aan gedrag. Ook aan gedrag dat je het liefst zou veranderen. Pas als je die pay-off op een andere manier kunt realiseren of er bewust voor kunt kiezen dat die pay-off niet belangrijk (meer) voor je is, kun je je gedragsaansturing effectief en blijvend wijzigen.
Liked this post? Follow this blog to get more.