Hij komt in verschillende (televisie)films voor: de scene waarin twee kinderen tijdens de gymles hun team mogen kiezen. De focus ligt dan meestal op de underdog. Het kind dat als laatste gekozen wordt en dat niemand in zijn team wil hebben. In je leven krijg je talloze malen te maken met selectie. Word je wel of niet toegelaten in een team? Mag je wel of niet op iemands feestje komen?
Toen de schrijver Harry Mulisch overleed en zijn boeken massaal herleefden in vele boekenwinkels, vond ik dat ik eindelijk zijn boek over de zaak Eichmann (“De zaak 40/61”) maar eens moest lezen. Zo ging het boek mee in de koffer. Geen vakantieliteratuur, wellicht, en dan toch: mijn vergaste familie kon zich ook niet beroepen op vakantiegevoel. Waarom is de meest zinloze vraag, waarop het antwoord het dringendst gewenst is. En
Verliefdheid is een bijzonder fenomeen. Je kunt de radio niet aanzetten of iemand zingt met passie over het verlangen de afstand tussen hem en het onderwerp van zijn verliefdheid zo klein mogelijk te maken. Huid op huid is niet genoeg. Totaal van de ander doordrongen zijn, lijkt het enige dat de liefdeshonger kan bevredigen. In mijn werk als coach en trainingsacteur ervaren mensen soms onoverbrugbare afstanden
Heb je mij inclusief? Vanochtend zag ik onderstaande foto van de Berlijnse muur op een nieuwssite. Met bijbehorend bericht: In Berlijn begint vandaag de herdenking van de 50e verjaardag van de bouw van de Berlijnse muur. Berlijn was na de Tweede Wereldoorlog opgedeeld in een westelijk deel onder geallieerd gezag en een oostelijk deel onder Russische invloedssfeer. Maar steeds meer inwoners van Oost-Berlijn vluchtten naar West-Berlijn. Op 13 augustus 1961