Twee weken geleden was ik een ondernemer in een simulatie in het onderwijsprogramma ‘Commissaris in het Familiebedrijf’ van Tilburg University. Wim Dubbink, professor of organization and business ethics, nodigde de deelnemers aan het programma uit met mij een moreel gesprek aan te snijden over een situatie waar ik als ondernemer weet van had, maar waar ik geen actie op nam. Volgens wettelijke regels viel me niets aan te rekenen, maar
Ik ben Henk, een man van eind 50. Dertig jaar werk ik bij deze organisatie, een B2B dienstverlener. Tegenover me zit mijn manager, die over me zegt: ‘Hij heeft hart voor de zaak, maar hij heeft niet meer het profiel dat we verwachten. Hij is een sterke relatiebeheerder. Wat hij moet leveren is hard selling, maar hij haalt zijn targets niet.’Als we de simulatie starten en ik de rol aanneem,
Het begon zoals een nieuwe liefde kan beginnen: je weet niet wat je kan verwachten. Dan ontmoeting na ontmoeting zie je steeds meer, maak je steeds meer mee, de band wordt steviger. Groei.Het moment waarop het dromen begint.Het moment waarop je denkt, als je met 2-0 voorstaat in de rust: ‘Dit moeten we vasthouden.’ Maar vasthouden gaat niet.De bal moet rollen. Op het veld. In het leven.Daar komen Agnes en