Een scène op Tweede Pinksterdag. Hij is mijn ex. Hij komt nog wat cd’s halen. Ik zie hem in mijn ruimte en wil hem eruit hebben. Hij zegt dat hij nog spullen hier heeft liggen en dat hij er recht op heeft hier te zijn. Ik vind zijn aanwezigheid onverdraaglijk, maar hij claimt hem met alles wat hij doet. Woorden, gebaren, blikken.Hij is ruim een kop groter dan ik. Breder.
Als ik bij hem logeer, ligt er een handdoek en een washand. Zonder dat ik hoef te vragen.Als ik met hem eet, vult hij mijn waterglas. Keer op keer.‘Dankjewel. Wat lief,’ zeg ik.‘Dat is toch normaal,’ zegt hij.‘Ik zal dat nooit vanzelfsprekend vinden,’ zeg ik. Met vier acteurs hebben we, alweer lang geleden, besloten weer eens een dag les te nemen. Een dag vrij te maken van onze werkzaamheden. Niet
Jaap Verhalen voor Siem Jaap stuurde me zijn verhaal. Met enige aarzeling: Ik denk dat ik het wel leuk vind om een klein stukje te schrijven waar je dan een korte monoloog van fabriceert. Je eerdere filmpjes had ik al eens gezien en ik vond ze mooi. Maar ik ben nogal woord- en toongevoelig en huiverig voor improvisaties. Omdat het natuurlijk om een persoonlijke belevenis gaat met strikt persoonlijke emoties.
Improvisatie van haar verhaal Mevrouw Franca Luns is 82. Ze heeft een zeer actief leven geleid, onder andere aan het theater. Nu brengt haar lichaam haar meer last dan plezier en heeft ze een besluit genomen. Een ode aan een talent.
Achterberg – Risico September 2011 nodigde ik mensen uit hun verhaal te delen en dit door mij ‘teruggespeeld’ te krijgen via een video. Hier staat de uitnodiging. Jon Zegerius, die mij sinds enige tijd volgt op Twitter deed een verzoek. Hij stuurde mij het gedicht ‘Risico’ geschreven door Gerrit Achterberg. Zijn verhaal: Achterberg beschrijft hier zo fraai hoe hij zowel overdag als ‘s nachts gekweld en achtervolgd wordt door de
Terugspeelmonoloog In september 2011 riep ik bezoekers van mijn site en Twitter-volgers op mij hun verhaal te sturen. Ik zou dan – zover de tijd dit toeliet – mijn versie van het verhaal ‘terugspelen’ in de vorm van een monoloog op homevideo. Twee monologen staan online. Bij de video’s staan links naar de oorspronkelijke verhalen die mij werden toegestuurd. Hieronder staat de videomonoloog van en voor Annelize. Haar verhaal
Een tijdje terug introduceerde ik AMS. Actrices Moeten Spelen. Twee monologen staan op de site. De tekst komt uit (theater)literatuur. Ik heb een paar planken in mijn boekenkast, vol theaterstukken, en nog veel meer planken vol boeken. Ik ben gaan kijken en graven naar teksten die mooi zijn om te spelen. Die zijn er. Prachtige teksten en stukken over personages die worstelen met grote thema’s. Nader tot u In mijn