Hij is groot, dus zijn rolstoel ook. Hij wordt naar de huiskamer gebracht en weer gehaald als hij naar zijn kamer wil of naar bed wil. Uit zijn levensloop weet ik inmiddels dat hij de ziekte die hij heeft als dertiger al kreeg. In ons huis is hij als zestiger relatief jong. De combinatie van de ziekte en medicijnen maken dat hij tussen de maaltijden en interacties door wegdommelt. Spreken
Laten we aannemen dat het doel was geloofwaardig over te komen.En daarnaast doe ik de aanname dat het ‘spel’ is om deze spijtbetuiging zo vorm te geven. Het is immers geen spontane monoloog, het is geënsceneerd en dat betekent per saldo, dat je – net als een acteur – ‘opnieuw waar moet maken’ wat je bedacht hebt te gaan zeggen. Dat je de geschreven tekst levend en actueel moet maken,
Wat? Tofu? Nee, deze post gaat niet over soja. Ik wilde het woord ‘fout’, fout schrijven, husselde de letters en kwam op tofu. En toen was ‘fout’ ineens weer prima. Fouten maken mag. Ja, ja. Ja, ja. Die relativering leveren onze hersenen vanzelf aan, als iemand welgemeend zegt dat je fouten mag maken, bijvoorbeeld in een training of workshop.Niet zo vreemd ook, als even later ‘tips en tops’ worden uitgereikt.
Negen van de tien keer ontmoet ik als acteur in het bedrijfsleven mensen die willen werken aan een situatie, omdat ze zich verzetten tegen de werkelijkheid: ze vinden dat de situatie anders zou moeten zijn. Als ik doorvraag komt het erop neer dat ze vinden dat de situatie meer zou moeten zijn zoals zij ‘normaal’ vinden. Onder elke klacht zit een verlangen. Verlangen brengt ons verder dan de klacht. Waar
Kapitaliseren op je eigenschappen Ik start een nieuw en uniek traject: in het repetitielokaal kapitaliseren op je eigenschappen. In het repetitielokaal ligt de rijkdom van vrijheid, het experiment en vind je de eeuwenoude wetten van het theater, die zijn ontleend aan de psychologie van mensen en hun interactiedynamiek. Stel je vraag binnen het repetitielokaal en er komt een antwoord. Coaching? MD-traject? Persoonlijke ontwikkeling? Geef het de naam die je wilt,
Alleen meten als je echt wilt weten Begin maart schreef ik “Meer dan een score” over wat de Citotoets wel en niet meet. Niet lang daarna wees iemand me op dit krantenbericht: Het maakt duidelijk dat testen niet (altijd) meten wat je weet. Het zelfde geldt voor rapportcijfers: zij zijn regelmatig geen weerslag van wat een kind in huis heeft, maar een uitdrukking van of een kind binnen de gestelde
Wie ben jij eigenlijk. Die vraag wordt me als actrice wel eens gesteld, met name op het moment dat mensen zich verwonderen over hoe ik kort daarvoor een transformatie liet zien van mijzelf als trainingsactrice die nog geen personage speelt, naar personage en daarna weer terug. Voor mij is het glashelder wie ik ben. Ik ben alles wat ik doe en een van de dingen die ik kan doen is